Guð hefur ekki gleymt eða hafnað Gyðingum.

Lesið neðangreint bréf Páls til Rómverja, og spyr þú svo sjálfan þig, hvort þú gætir tilbeðið Guð sem gerði slíkt þ.a.s að svíkja loforðið sem hann gaf feðrunum (Gyðingum). Jesú kom í holdi sem Gyðingur, hann lifði sem Gyðingur og hann dó sem Gyðingur var jarðsettur sem Gyðingur og hann reis upp sem Gyðingur.  Þegar Jesú kemur aftur mun hann ekki stíga fæti niður á Íslandi, BnA, Rússlandi eða Mekka eða Medinu, hann muna stíga fæti niður í Ísrael, í heimkynnum feðrana. Dýrð sé Guði. Munið að biðja Jerúsalem friðar. (Guð blessi hana og varðveiti)

Bréf Páls til Rómverja 11

 1Ég spyr nú: Hefur Guð útskúfað lýð sínum? Fjarri fer því. Sjálfur er ég Ísraelsmaður, af kyni Abrahams, ættkvísl Benjamíns.

    2Guð hefur ekki útskúfað lýð sínum, sem hann þekkti fyrirfram. Eða vitið þér ekki, hvað Ritningin segir í kaflanum um Elía, hvernig hann kemur fram fyrir Guð með kæru á hendur Ísrael:

    3"Drottinn, spámenn þína hafa þeir drepið og rifið niður ölturu þín og ég er einn skilinn eftir, og þeir sitja um líf mitt."

    4En hvaða svar fær hann hjá Guði? "Sjálfum mér hef ég eftir skilið sjö þúsundir manna, sem hafa ekki beygt kné fyrir Baal."

    5Svo eru þá líka á vorum tíma leifar orðnar eftir, sem Guð hefur útvalið af náð.

    6En ef það er af náð, þá er það ekki framar af verkum, annars væri náðin ekki framar náð.

    7Hvað þá? Það sem Ísrael sækist eftir, það hlotnaðist honum ekki, en hinum útvöldu hlotnaðist það. Hinir urðu forhertir,

    8eins og ritað er: Guð gaf þeim sljóan anda, augu sem sjá ekki, eyru sem heyra ekki, allt fram á þennan dag.

    9Og Davíð segir: Verði borðhald þeirra snara og gildra, til falls og til hegningar þeim!

    10Blindist augu þeirra, til þess að þeir sjái ekki, og gjör bak þeirra bogið um aldur.

    11Þá spyr ég: Hvort hrösuðu þeir til þess að þeir skyldu farast? Fjarri fer því, heldur hlotnaðist heiðingjunum hjálpræðið af falli þeirra, til þess að það skyldi vekja þá til afbrýði.

    12En ef fall þeirra er heiminum auður og tjón þeirra heiðingjum auður, hve miklu fremur þá ef þeir koma allir?

    13En við yður, þér heiðingjar, segi ég: Að því leyti sem ég er postuli heiðingja, vegsama ég þjónustu mína.

    14Ég gæti ef til vill vakið afbrýði hjá ættmönnum mínum og frelsað einhverja þeirra.

    15Því ef það varð sáttargjörð fyrir heiminn, að þeim var hafnað, hvað verður þá upptaka þeirra annað en líf af dauðum?

    16Ef frumgróðinn er heilagur, þá er einnig deigið það. Og ef rótin er heilög, þá eru einnig greinarnar það.

    17En þótt nokkrar af greinunum hafi verið brotnar af, og hafir þú, sem ert villiolíuviður, verið græddur inn á meðal þeirra og sért orðinn hluttakandi með þeim í rótarsafa olíuviðarins,

    18þá stær þig ekki gegn greinunum. Ef þú stærir þig, þá vit, að þú berð ekki rótina, heldur rótin þig.

    19Þú munt þá segja: "Greinarnar voru brotnar af, til þess að ég yrði græddur við."

    20Rétt er það. Fyrir sakir vantrúarinnar voru þær brotnar af, en vegna trúarinnar stendur þú. Hreyktu þér ekki upp, heldur óttast þú.

    21Því að hafi Guð ekki þyrmt hinum náttúrlegu greinum, þá mun hann ekki heldur þyrma þér.

    22Sjá því gæsku Guðs og strangleika, _ strangleika við þá, sem fallnir eru, en gæsku Guðs við þig, ef þú stendur stöðugur í gæskunni; annars verður þú einnig af höggvinn.

    23En hinir munu og verða græddir við, ef þeir halda ekki áfram í vantrúnni, því að megnugur er Guð þess að græða þá aftur við.

    24Þú varst höggvinn af þeim olíuviði, sem eftir eðli sínu var villiviður, og ert gegn eðli náttúrunnar græddur við ræktaðan olíuvið. Hve miklu fremur munu þá þessar náttúrlegu greinar verða græddar við eigin olíuvið?

    25Ég vil ekki, bræður mínir, að yður sé ókunnugt um þennan leyndardóm, til þess að þér skuluð ekki með sjálfum yður ætla yður hyggna. Forherðing er komin yfir nokkurn hluta af Ísrael og varir þangað til heiðingjarnir eru allir komnir inn.

    26Og þannig mun allur Ísrael frelsaður verða, eins og ritað er: Frá Síon mun frelsarinn koma og útrýma guðleysi frá Jakob.

    27Og þetta er sáttmáli minn við þá, þegar ég tek burt syndir þeirra.

    28Í ljósi fagnaðarerindisins eru þeir óvinir Guðs vegna yðar, en í ljósi útvalningarinnar elskaðir sakir feðranna.

    29Guð iðrar ekki náðargjafa sinna og köllunar.

    30Þér voruð fyrrum óhlýðnir Guði, en hafið nú hlotið miskunn vegna óhlýðni þeirra.

    31Þannig hafa þeir nú líka orðið óhlýðnir, til þess að einnig þeim mætti miskunnað verða fyrir miskunn þá, sem yður er veitt.

    32Guð hefur gefið alla óhlýðninni á vald, til þess að hann geti miskunnað öllum.

    33Hvílíkt djúp ríkdóms, speki og þekkingar Guðs! Hversu órannsakandi dómar hans og órekjandi vegir hans!

    34Hver hefur þekkt huga Drottins? Eða hver hefur verið ráðgjafi hans?

    35Hver hefur að fyrra bragði gefið honum, svo að það eigi að verða honum endurgoldið?

    36Því að frá honum og fyrir hann og til hans eru allir hlutir. Honum sé dýrð um aldir alda! Amen

 

Smellið hér til þessa að lesa einn af mörgum spádómum um Ísrael og hvað koma skal og mig grunar að við séum að horfa á þetta í dag.  En hver og einn verður að pæla í þessu á eigin forsendum, ekki verður opið fyrir athugasemdir, þetta er mín sannfæring og ég þarf ekki að réttlæta hana neitt frekar.